Zbliża się 7:00 w niedzielny wieczór, a kolejka na kolację w Thorne Hall powoli się wydłuża. Siedzę za ladą i wynoszę świeże tace z pilawem ryżowym i kurczakiem marsala do gabloty, podczas gdy stare szybko opróżniają się na talerze głodnych uczniów. Pośrodku jednego szalonego pędu do tyłu zatrzymuje mnie nieśmiały głos gościa z pierwszej kolejki.
– Przepraszam – woła cicho. „Czy jest keczup?
Ketchup jest bardziej integralną częścią kuchni północnoamerykańskiej niż jakiekolwiek inne jedzenie, które przychodzi mi do głowy. Mamy keczup na śniadanie, lunch i kolację. Robimy lody ketchupowe; chipsy ziemniaczane o smaku ketchupu. Nakładamy go na burgery i frytki, placki ziemniaczane i (być może kontrowersyjne) jajka. Kiedy nie znajdujemy go wzdłuż linii wystawowej w jadalni, jesteśmy poruszeni, by wypowiadać się w jego nazwie. Nasze zaangażowanie w używanie ketchupu w każdy możliwy sposób jest zarówno zdumiewające, jak i przerażające (patrzę na ciebie, ketchup Heinz zielono-fioletowy ), ale trudno nienawidzić tego pikantno-słodkiego sosu, który tkwi w zakamarkach tak wielu wspomnień z dzieciństwa. I oczywiście wszyscy wiemy czemu keczup jest tak popularny i dlaczego prawdopodobnie zawsze tak było. To znaczy, jeden smak i sprzedajesz się szybciej, niż zabraknie im sęków czosnkowych we włoskiej nocy w Bowdoin. Ale jak właściwie powstała ta wszechobecna przyprawa?
Jak się okazuje, to, co dziś znamy i kochamy, jest całkowitym odejściem od wynalazku, który jako pierwszy nosił tytuł ketchupu. Podczas ich XVI i XVII-wiecznych podróży przez Azję Południowo-Wschodnią europejscy kupcy zostały wprowadzone do sosu zrobiony ze sfermentowanej ryby i nazwany „kê-tsiap” przez osoby mówiące południowo-wschodnim chińskim dialektem Hokkien. Zakochani w jego bogatym, ziemistym smaku i głębi, jaką dodawał do degustowanych potraw, kupcy przywieźli ze sobą swoją miłość do sosu do Europy, gdzie szybko się rozprzestrzenił. Chociaż głód ke-tsiap stale rósł w krajach takich jak Anglia, kucharze domowi i profesjonaliści starali się wyprodukować coś, co miałoby te same cechy, które były tak uwielbiane w oryginalnym sosie. Popularne próby obejmowały przepisy na bazie grzybów i owoców morza, które, choć ogólnie lubiane, nadal nie trafiały w cel w porównaniu z poprzednikami
Po wielu próbach i utrapieniach skromny pomidor w końcu zajął należne mu miejsce jako gwiazda północnoamerykańskiej odmiany tego, co na początku XIX wieku nazwano „ketchupem”, dzięki wysiłkom naukowca Richarda Bradleya. Dopiero tytułowa firma Henry'ego J. Heinza rozpoczął produkcję przyprawy w 1876 r. pod nazwą „Catsup”, która przybrała kultowy profil smakowy, który tak dobrze znamy dzisiaj, ale ten długi i żmudny proces dążenia do ekwiwalentu kê-tsiap pozostawił światu coś wyjątkowego. Ponieważ ta pięknie jasnoczerwona przyprawa jest sama w sobie triumfem, twórcy z Ameryki Północnej zaczęli wierzyć, że chociaż nic nie może być takie samo jak kê-tsiap, mogą wydobyć niepowtarzalny smak z innych, podobnych składników dzięki przemyślane przygotowanie. Ketchup, catsup i kê-tsiap opisują aromatyczne sosy, które ożywiają nasze talerze i ożywiają nasze brzuchy.
Od grzybowego ketchupu ze starej Anglii po ukochany słodki i pikantny bananowy ketchup z Filipin, widzimy, że kreatywność i chęć znalezienia nowego punktu widzenia to wszystko, czego potrzebujesz, aby rozwinąć własną markę pyszności. Może więc wszyscy powinniśmy zadać sobie pytanie: jaki keczup możemy przynieść do stołu?
Potrzebujesz nowych sposobów na wprowadzenie ketchupu do swojego życia? Wypróbuj niektóre z tych interpretacji z całego świata:
American Meatloaf z Ketchup Glaze
· Weź dwa amerykańskie klasyki, ketchup i klops i daj im frajdę oraz pyszny twist!
· Znowu kurczak na obiad? Wypróbuj to nowe podejście do staroświeckiego towarzysza brytyjskich białek, aby tchnąć trochę życia w swój posiłek.
Filipińskie Spaghetti z Bananowym Catsupem
Nie ma banana? Nie ma problemu! Ten przepis zawiera wskazówki dotyczące zastąpienia keczupem pomidorowym.
