Jest coś niesamowicie dziwnego w Pop-Tarts. Są pakowane jak kosmiczne jedzenie, są bardziej deserem niż śniadaniem (i, powiedziałbym, bardziej chemicznym niż całym składnikiem), a jednak tak jest. cholernie. dobrze.
S'mores to najlepszy smak. Nie pozwól nikomu powiedzieć, co innego.
Jest coś tak typowo amerykańskiego w Pop-Tarts. Kiedy Kellogg, twórca ukochanego ciasta, wydał Pop-Tarts w Wielkiej Brytanii w 1990 roku, sprzedaż nigdy nie eksplodowała do poziomu, który osiągnęła Ameryka. Dlaczego tak nas to oczarowało?
jak sprawdzić, czy ananas jest dobry
Cofnijmy się do roku 1963. Firma Kellogg odniosła ogromny sukces na rynku płatków śniadaniowych: Fruit Loops zdobiły półki jako jasny, kolorowy dodatek do śniadania, podobnie jak Mini-Wheats i Apple Jacks. Zboże miało (i nadal ma) swoje zalety: może stać na półkach bez zepsucia przez wiele miesięcy. Post, główny konkurent firmy Kellogg, nie trafił w to samo złoto zbożowe (znamy je obecnie w przypadku Fruity Pebbles). Ale mieli coś, co uczyniłoby z nich śniadanie królem nad Kelloggiem: znaleźli sposób na utrzymanie świeżości owoców bez lodówki .
Post miał zrewolucjonizować sposób, w jaki rodziny jadły śniadanie. Mamy mogą posyłać swoje dzieci do szkoły z ręcznymi ciastkami pełnymi nadzienia owocowego. Tłumaczenie: szybkie i zdrowe śniadanie dla dzieci. Pomyśl, ile czasu mogliby zaoszczędzić, o ile wydajniejsza mogłaby być rodzina!
Ale Post przemówił za wcześnie. Ogłosili swój wynalazek dla smakoszy zanim ich produkt trafi na półki . To, co początkowo było pewną wygraną dla Posta, teraz stało się okazją biznesową dla konkurentów.
W ten sposób narodził się Kellogg Pop-Tart. Z postaciami takimi jak Królik Bugs, Miś Yogi i Woody Woodpecker zdobiący pudełka płatków śniadaniowych, Kellogg miał okazję spędzić czas z dziećmi. I mieli coś dużego. W ciągu sześciu miesięcy Kellogg odsłonił nowe ciasto, które nalegali, aby umieścić je w przejściu do pieczenia, daleko od korytarza zbożowego . Nazywali to Pop-Tart, nakrycie głowy ruchu Pop Art zapoczątkowanego przez Andy'ego Warhola i jego neonowych puszek po zupie Campbell’s.
Oryginalne cztery smaki Pop-Tarts były skromne : truskawka, borówka, jabłko-porzeczka (smak, który później został zmieniony na jagodowo-jabłkowy, ponieważ nikt nie potrafił tak naprawdę opisać, czym do cholery jest porzeczka) i cynamon z brązowego cukru (moim zdaniem druga obyczaje). Myślę, że cofnęlibyśmy się przed tymi oryginałami: były nieszronione i… cóż… stosunkowo zdrowe. Był naukowy powód, aby wyjaśnić to bluźnierstwo: lukier topi się z ciastek po włożeniu do tostera. Kellogg potrzebował kolejnych trzech lat, aby stworzyć lukrowaną tartę pop, która nie stwarzałaby zagrożenia pożarowego, gdy dzieciak próbowałby ją podgrzać.
(Relacja Pop-Tart-toster okaże się gorącym tematem w nadchodzących latach. W 1994 roku Patrick Michaud, profesor w Texas A&M, pokazał, że Tosty z truskawkami okazały się niezwykle niebezpieczne . Pozostawione zbyt długo w tosterze staną się płomieniami sięgającymi stóp).
Konkurenci Kellogga próbowali dorównać hitowi Pop-Tarts, ale nigdy nie mogli się do tego dostać. General Mills potrzebował osiemnastu lat, aby wprowadzić toster strudel. Ale w przeciwieństwie do tostów tostowych, toster strudel należy zamrozić przed włożeniem go do tostera. (Chociaż, żeby być uczciwym, nie słyszałem o żadnym ogniu tostera z Toaster Strudels.)
Od 1967 roku firma Kellogg wypuściła 29 różnych mrożonych smaków Pop-Tarts. Niektóre, jak Chocolate Chip Cookie Dough, brzmią jak naturalne przejście do ciasta deserowego. Inni, jak Salt Water Taffy, nie.
Są też piekarnie, które robią własne, domowe wersje pop-tartów. Ale to nie to samo. Podczasdomowe tartysą maślane i kruche jak ciasto, oryginalne Pop-Tarts wymagają, aby pozostały mdłe i kruche jak kruche ciasteczko. A jednak i tak je kochamy.
