W 1957 roku facet o nazwisku William Mitchell całkowicie zatarł granicę między jedzeniem a nauką, kiedy stworzył jeden z najbardziej prowokujących do myślenia cukierków w historii - Pop Rocks. Mogłeś ich wypróbować, ale na wypadek, gdybyś tego nie zrobił, Pop Rocks to małe paczuszki cukrowych kamyków, które pękają i sączy się, gdy wkładasz je do języka. Dla niektórych może to być traumatyczne.
Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak działają te wybuchowe małe cukierki? Na wszelki wypadek, oto wyjaśnienie ode mnie, twojego eksperta naukowego (czyli osoby, która przeczytała Patent Pop Rocks ).
Pop rock to coś w rodzaju sody w proszku, więc zacznijmy od tego. Soda jest musująca, ponieważ dwutlenek węgla (COdwa) gaz jest wtłaczany do mieszaniny syropu sodowego i wody pod wysokim ciśnieniem.
Zdjęcie: Sarah Strong
Kiedy powstają Pop Rocks, wysokie stężenia COdwasą wtłaczane do gorącego stopionego cukru w warunkach bardzo wysokiego ciśnienia. To ciśnienie jest utrzymywane, gdy cukier stygnie i zestala się. W określonej temperaturze cukier rozpada się na małe „skały”, które wciąż zawierają kilka malutkich bąbelków COdwa, gotowe do pęknięcia, gdy tylko ślina rozpuści matrycę cukrową i uwolni ją. Fajnie, prawda?
fot. Sarah Strong
Pop Rocks zostały przerwane w 1980 roku z powodu braku zainteresowania konsumentów. (Lub z powodu strachu konsumentów. Powszechnie wiadomo, że jeśli połkniesz Pop Rocks z napojem, żołądek eksploduje). Ten artykuł o historii Pop Rocks, prawa do naukowej receptury stojącej za tymi cukierkami gazowanymi były wymieniane z rękami przez kilka dziesięcioleci, zanim trafiły z powrotem w ręce ich pierwotnych producentów. Więc teraz, jeśli chcesz samemu doświadczyć nauki o żywieniu, możesz znaleźć Pop Rocks w retro sklepach ze słodyczami, takich jak Canditopia , który właśnie został otwarty w centrum New Haven.
